Bar Dixie Pig

Jeina odebrała słóżbowy telefon. Wysłano ją do jakiegoś baru, w którym podobno wyły zamieszki. Dziewczyna staneła razem z rewolwerowcem koło drzwi i sięgneła pod kurtke, wyciągając dwa pistolety.
- Cicho coś tutaj... Cofnij się...
Mrukneła do chłopaka i pchneła drzwi. Gdy zobaczyła co jest wewnątrzy poczuła jak rzełądek podjerzdża jej do gardła. PO całym barze walały się ciała ludzi z głowami zwierząt.
- Co do cholery...
Szepneła przerażona.

Rewolwerowiec wszedł do środka tuż za Jeiną. Szybko ocenił sytuację.
-To zrobili rewolwerowcy. Niewprawni, ale jednak. Po wejściu do środka rozdzielili się, robiąc zamieszanie. - powiedział. - Zastanawia mnie tylko co robią tutaj te istoty. To nie taheeni, ani nie ludzie.
"Słudzy Karmazynowego Króla." - pomyślał Raphael, jednak nie powiedział tego na głos.
Nagle jego wzrok przykuł srebrny przedmiot błyskający na schodach. Wyglądał, jakby zniknął z kart jakiejś opowieści i nagle pojawił się tutaj.
Mężczyzna podszedł bliżej i dostrzegł figurkę żółwia ze znakiem zapytania na skorupie.
-Maturin... - szepnął.

Dziewczyna zmróżyłą lekko oczy obserwując chłopaka. Powoli czuła że zaczyna ją ta sytułacjia denerwować.
- O czym tym mówisz? Rewolwerowcy urządzili tu taką jatkę, przecież mówiłeś że oni są jak policjia... Powiesz mi wreszcie o co chodzi?
Zapytała ze złością.

Raphael wiedział, ale nie podzielił się tym z policjantką. Przez chwilę kusiło go, aby zejść w dół po schodach, ale nie zrobił tego. Odwrócił się i ruszył w stronę wyjścia.
-Nie ma tutaj czego oglądać, lepiej stąd chodźmy. - powiedział.
Nie miał pojęcia jak bardzo się myli i jak blisko Wieży właśnie się znalazł. Ale widocznie ka chciało inaczej i jego wędrówka miała trwać dłużej.

Dziewczyna nie ruszyła się. Obserwowała chłopaka chłodnym wzrokiem.
- Nigdzie nie idziemy, dopuki mi nie powiesz o co w tym wszystkim biega... Zrozumiałeś?
Warkneła ze złością, stojąc w wejściu i starając się ignorować nieprzyjemny widok.

Raphael przystanął. Schował figurkę żółwia do torby. Przez moment stał tak, zastanawiając się nad czymś.
-Dobrze, odpowiem na twoje pytania o ile będę znał odpowiedź. - westchnął. Zakręcił palcami młynka, gestem nakłaniając Jeinę aby się pośpieszyła.

- Co robią tu te stworzenia? Co to za figurka, którą właśnie schowałeś do kieszeni? Dlaczego te potwory zostały wyrżnięte przez rewolwerowców? I czym tak naprawde jest ta Mroczna Wierza...
Powiedziała patrząc chłopakowi natarczywie w oczy.

-Nie mam pojęcia czym, ani co robią tutaj te stworzenia. - zaczął od najłatwiejszej odpowiedzi. - Ale widocznie stanęły na drodze ka-tet rewolwerowców. Zapomniały oblicza własnych ojców, o ile ich miały.
Przez chwilę myślał nad dalszymi odpowiedziami.
-Ta figurka... To sigul. Żółw Maturin, strażnik promienia. Promienie podtrzymują Wieżę przed upadkiem. Właściwie zostały już tylko dwa z sześciu. Ale to wystarczy. Promień dziękuje Rolandowi z Gilead.
Złapał się za głowę.
-Nie mam pojęcia dlaczego to powiedziałem. - stwierdził zaskoczony. - Nieważne. Przejdźmy do ostatniego pytania. Wieża jest początkiem i końcem każdego świata. Nikt nie wie co znajduje się na jej szczycie. Istnieje teoria, iż jest samym Ganem.

Dziewczyna popatrzyła na niego uważnym wzrokiem.
- To jest cholernie zagmatwane...
Powiedziała cicho po czym podrapała się po policzku.
- Powiedźmy że ci wierze... Tylko co robią Rewolwerowcy w Nowym Jorku... Ty chyba trafiłeś tu przez przypadek...

-Oni zapewne też. A może i nie. Możliwe, że wiedzą o czymś, czego ja nie wiem lub nie rozumiem i również szukają Wieży. Być może to ten... Roland.
Kiwnął głową. Jeśli ktoś mógłby dotrzeć na szczyt Wieży, to tylko Roland, syn Stevena.

- Ronald... Kim jest ten Ronald?
Zapytała krzyżując ręce na piersiach.

-Rewolwerowcem, takim jak ja. Nie znałem go osobiście, ale stał się żywą legendą. Przeszedł test w wieku 14 lat. Był najmłodszy. - spojrzał przez szybę baru na ulicę Nowego Jorku.
-A teraz proszę, zrób to, co masz do zrobienia i chodźmy stąd.

- Musimy sprawdzić czy nikt tu nie przezył!
Powiedziała rozglądając się wokół po czym ruszyła w stronę drzwi do piwnicy trzymając w pewnie broń.

Raphael ruszył za nią. Zeszli w dół po schodach. W pewnym momencie minęli gobelin parodiujący pewien obraz z Gilead - ucztę Elda. Rewolwerowiec zerwał go ze złością. W tym samym momencie na Jeinę rzuciła się postać skryta w cieniu. Rozległ się donośny huk wystrzału, po czym wampir niższej kategorii upadł na ziemię martwy. Po chwili zamienił się w kupkę popiołu.
-Już nikt inny tu nie został. Nawet jeśli, to ten już o nich zadbał.

- Co to było?!
Wyszeptała cofając się i patrząc na kupke popiołu ze strachem.

-Chyba wampir. - wzruszył ramionami, dając do zrozumienia że mało go to obchodzi. Włożył rewolwer do kabury przy pasie.
-Jeśli chcesz, sprawdzaj dalej. I tak nic nie znajdziesz. - powiedział, wchodząc z powrotem do góry.

- Niech będzie... Chodźmy stąd...
Mrukneła i ruszyła w strone wyjścia.
<z tematu>