Polana Księżycowa

"14"-pomyślała ucieszona.
- Trochę spokoju - powtórzyła - I co teraz? Myślisz, że powrócą? - zapytała spokojnie, choc wciąż się cieszyła.
- Proszę.- powiedziała, oddając Sabatel'owi rewolwer.

Sabatel wziął bron podszedł do kaszaków i wyją z nich swoją torbę. Następnie podszedł do dziewczyny i wyjął z torby trzeci rewolwer z wygrawerowanym imieniem na rękojeści "Filth"
- To dla ciebie niech stanie się strażnikiem życia twego jak i niewinnych istot. A co do tamtych to chwilowo mamy spokój to znaczy ja mam ty jesteś bezpieczna a teraz chodź musimy stąd odejść przed wschodem słońca.

Dziewczyna wyciągnęła rękę, by wziąć rewolwer.Była zdziwiona gestem chłopaka.
- Dzięki- powiedziała.- Keidy to zrobiłeś?- zapytała.

-Zanim jeszcze mieliśmy przyjaciół. Odparł wskazując na zwłoki.
-dobra nie ma co się ociągać bo czas nagli a nie zostało mi go dużo. Po tych słowach wziął swoje rzeczy obejrzał się jeszcze raz na trupy i dziewczynę a następnie zaczął iść spokojnym lecz szybkim krokiem.

- Znowu uciekasz? - rzuciła w stronę chłopaka, stojąc na miejscu i patrząc ze zdziwieniem.
- No, cóż, do zobaczenia - dodała, po czym zaczęła ćwiczyć strzelanie. Po chwili pomyślała o nabojach i zaczęła zbierać swoje rzeczy.

-Ja nie uciekam lecz próbuje nie narobić krzywdy innym ludzką. Odparł po czym ruszył w swoja stronę powoli tak by dziewczyna w razie czego mogła go dogonić. „Zaraz sprawdzimy co zrobisz” pomyślał idąc w gęstwinę. Ból był coraz mocniejszy a z rany krwawiło coraz bardziej.
(będę za tydzień lecz może uda mi się odpisać wcześniej.)

- Zanim dojdziesz, to się wykrwawisz- zawołała. Po chwili westchnęła, wzięła swoje rzeczy i podbiegła do chłopaka.
- Z tą raną teraz nigdzie nie pójdziesz- powiedziała i złapała go za rękę.
- Nie potrafisz się opatrzyć?- zapytała.- Masz może jakieś naboje?- dodała po chwili, wyciągając papierosa z paczki, którą wcześniej dostała w prezencie. Zapaliła.
-Chcesz?- dodała.

- W tej chwili nie mam czasu na głupstwa. Nie mogę do puścić do dalszego przelewu krwi . Odparł nie spoglądając na nią. Szedł coraz wolniej lecz nie przestawał z uporem Kroczyc w wyznaczoną drogą.
- Wróć do swoich i przejdź test a może nawet kiedyś się jeszcze spotkamy.

- Hm, wrócę, masz rację, zdam test..- Zamyśliła się, po czym spojrzała na chłopaka.
- Coraz bardziej mnie zadziwiasz- dodała, po czym zaciągnęła się papierosem.
- Powiem tak: do zobaczenia- rzekła z uśmieszkiem, który towarzyszył jej od zawsze.
- Do niedalekiego zobaczenia.- Powiedziała, po czym machnęła ręką i odbiła w inną stronę.