Bazar

Kouhei nadal zaaferowana była obserwacją srebrnej biżuterii. Wreszcie zdecydowała się na sporej wielkości naszyjnik z ciemnym kamieniem wtopionym w uformowaną ze srebra łzę. Dziewczyna położyła na ladzie kilka monet, zamknęła wisior w dłoni i kiwnęła sprzedawcy na pożegnanie, po czym skierowała swe kroki w stronę jednej z kilku ławek ukrytych pod rozłożystymi dębami. Usiadła na tej, która była w miarę czysta, po czym zajęła się obserwacją przechodzących osobistości.

- Cóż każdy został stworzony do czegoś innego - uśmiechnęła się - Jak dobrze poszukasz to znajdziesz to czemu będziesz się chciała oddać całym sercem

- Możliwe...- powiedziała- Jak tu trafiłaś? Coś Cię tu przywiodło, czy "za głosem serca" lub coś w tym stylu...?

- Po prostu uciekłam z domu i zawsze marzyłam, żeby być taka jak moja matka. A ty? Masz jakiś konkretny cel podróży?

- Zazwyczaj celu nie mam..- rzuciła w powietrze- Ale tym razem chcę zostać rewolwerowcem. Jeśli dobrze mi pójdzie, dalej będę podróżować, ale wteedy będzie łatwiej, prawda?- zapytała z lekkim niepokojem w głosie..- A do tego szukam właśnie czegoś, dla czego mogłabym się poświęcić i oddać.- rzekła.- Też uciekłam z domu- uśmiechnęła się głupkowato.

- Więc mamy coś wspólnego - zachichotała cicho - Hmm może mogłabym ci jakoś pomóc w odnalezieniu "tego czegoś"?

- Myślę, że w tej sprawie sama muszę sobie poradzić...- powiedziała- Chodzi nie tylko o pasję, ale i o uczucia, rozumiesz, prawda?- dodała, patrząc w oczy Noelle. Zaczęła szperać w kieszeniach swoejgo długiego plaszcza. Wyciągnęła paczkę papierosów.- Pomożesz mi skończyć tę paczkę?- zapytała z uśmieszkiem. - Jestem nałogową palaczką, jeśli Ci to przeszkadza, pwoeidz, oczywiście nie będę palić przy Tobie.- dodała.

- Rozumiem - uśmiechnęła się - No moge ci pomóc ją skonczyć, ale potem spróbuję ci pomóc ograniczyć palenie - zaśmiała się

- Raczej Ci się nie uda. Żeby skończyć, to przecież i ja bym musiała wykazać chęć zaniechania tego nałogu... A ja jakoś nie wykazuję- zaśmiała się, wydmuchując dym z ust.

- Nie mówie, żebyś całkowicie skończyła, ale chociaż ograniczyła, bo tak palisz jednego za drugim - powiedziała - ja cie do niczego nie zmuszam

- Oczywiście.- uśmiechnęła się. - Ale to w pewnym sensie pomaga szybciej umrzeć : )- odpowiedziała.

- Śpieszy ci się do groby czy co? - zdziwiła się Noelle - Według mnie nalezy korzystać z każdej chwili życia, bo ono i tak jest zbyt krótkie - powiedziała już troche poważniej

- Tak, masz rację, ale obecnie moje życie jest nudne.- odpwoeidziała.- Nic się nie dzieje, nic się nie zmienia, dlatetgo zbey jest jakoś urozmaicić chcę zostać rewolwerowcem. Wszytsko ma swoje powody- odpwiedziała.

-...i nic nie dzieje się bez przyczyny, takie życie już jest raz narzekamy, że nic się w nim nie dzieje, a jak już coś się dzieje to narzekamy, że się dzieje za dużo

- Przeżywasz jakiś kryzys, załamnie wewnętrzne, czy tak jakoś atmosfera zeszła na "życiowe mądrości"?- powiedziała, chichotając cicho. Wyrzuciła końcówkę papierosa i przydepnęła ją.- Skończyłam z palenie na dziś- odpowiedziła z uśmiechem.

- Chyba sie po prostu zebrało na "życiowe madrości", raczej żadko się załamuje, w końcu po każdym upadku należy wstać i iść dalej - uśmiechnęła się

- Dokładnie...- dodała. - Tańczysz w jakichś klubach?

- Tak, prawie każdego wieczoru - odpowiedziała

- Hm, w jakim?- zapytała z uśmieszkiem- Może keidyś wpadnę...

- Właściwie to w różnych, ale dzisiaj tańcze tam - wskazała na lokal znajdujący się kilkadziesiąt metrów od dziewczyn

- Hm, jaki taniec?- zapytała.- Czysta ciekawość....- dodała. Po chwili jeszcze rzekła- Ile masz lat?

- Tańcze tak jak mnie muzyka poniesie - odpowiedziała - mam 17 lat, a ty?

Na bazar wszedł wysoki szczupły mężczyzna. Rozejrzał się chwile i skierował się do stoisk z jedzeniem i bronią. „musze sobie kupić parę rzeczy przed podróżą” pomyślał idąc wolnym krokiem w głąb bazarów.

- Też 17. - odpowiedziała krótko. Rozglądając się zauważyła nową postać, która pojawiła się na bazarze. - Znasz go?- zapytała, dokładnie obserwując ruchy chłopaka.

Sabatel od razu zauważył ze ktoś się mu przygląda i skierował swoje kroki w stronę dwóch postaci. „Ciekawe czemu mi się tak przyglądają” pomyślał idąc wolnym krokiem w stronę rozmawiających postaci.